මූල්ය වංචා සහ නීති විරෝධී වත්කම් රැස් කිරීම සම්බන්ධයෙන් චෝදනා ලැබ සිටින, හිටපු අමාත්යවරයෙකුගේ පුත් රමිත් රඹුක්වැල්ල විසින් කොළඹ මහාධිකරණයෙන් පිටතදී මාධ්යවේදීන් දෙසට සිය මැද ඇඟිල්ල එසවීමේ සිදුවීම, අප රටේ දේශපාලන සංස්කෘතියේ පිරිහීම සහ නීතියට ගරු කිරීමේ අඩුකම පෙන්නුම් කරන කැඩපතක් බඳුය.
රුපියල් මිලියන 296කට අධික වත්කම්වල මූලාශ්රය පැහැදිලි කිරීමට අල්ලස් හෝ දූෂණ චෝදනා විමර්ශන කොමිසමට (CIABOC) අසමත් වූ බවට චෝදනා එල්ල වී ඇති පුද්ගලයෙකු, රාජ්ය සේවයේ ඉහළ තනතුරක් දැරූ අවස්ථාවක (සිය පියාගේ පෞද්ගලික ලේකම් ලෙස), මෙවැනි ආකල්පයක් ප්රදර්ශනය කිරීම බරපතළ කරුණකි.
1. වගවීම ප්රතික්ෂේප කිරීමේ සංකේතයමැද ඇඟිල්ල යනු ලෝකයේම පිළිගත් උපහාසයේ, පිළිකුලෙහි සහ අවඥාවේ සංකේතයකි. මෙම ක්රියාව මගින් රඹුක්වැල්ල මහතා ප්රධාන පාර්ශව තුනකට පණිවිඩයක් නිකුත් කර ඇති බව පෙනේ:
- මාධ්යවේදීන් වෙත: තමාව ප්රශ්න කරන හෝ තම ක්රියා වාර්තා කරන මාධ්යට දක්වන සෘජු විරෝධය සහ අවඥාව. මෙය ප්රජාතන්ත්රවාදයේ සිව්වන බලය වන මාධ්යයේ කාර්යභාරයට එල්ල කරන ලද ප්රහාරයකි.
- නීතිය සහ අධිකරණය වෙත: තමාට එරෙහිව එල්ල වී ඇති බරපතළ චෝදනා සහ නීතිමය ක්රියාමාර්ග පිළිබඳව තැකීමක් නොකරන බව පෙන්වීම.
- පොදු මහජනතාව වෙත: රටේ සම්පත් සූරාකෑමට චෝදනා එල්ල වන පුද්ගලයන්ට එරෙහිව මහජනතාව තුළ පවතින කෝපය සහ විරෝධය කෙරෙහි දක්වන ‘කම් නැත’ ආකල්පය.
2. දේශපාලන බලයේ උඩඟුකමරඹුක්වැල්ල මහතා වැනි, බලගතු දේශපාලන පසුබිමක් ඇති පුද්ගලයන් නීතිය හමුවේ පවා පෙන්වන මෙවැනි අහංකාර හැසිරීම් රටාවෙන් පිළිබිඹු වන්නේ, තමන් නීතියට වඩා ඉහළින් සිටින බවට ඔවුන් තුළ ඇති වන විශ්වාසයයි. මෙය දේශපාලන “ධනේශ්වර පන්තියේ” (Political Elite) ලක්ෂණයකි.
වංචා චෝදනා හමුවේ ලැජ්ජාව හෝ පසුතැවීම වෙනුවට මෙවැනි ආක්රමණශීලී උඩඟුකමක් ප්රදර්ශනය කිරීමෙන්, නීති විරෝධී වත්කම් උපයාගැනීමේ චෝදනා සම්බන්ධයෙන් පොදු මහජනතාව තුළ පවතින සැකය තවදුරටත් තහවුරු කරයි.
3. යහපාලනයේ අභියෝගයඅද වන විට රට තුළ දූෂණයට හා වංචාවට එරෙහිව දැඩි ක්රියාමාර්ග තනීවී යැයි විශ්වාසයෙන් නව ආණ්ඩුවක් බලයට පත්කර ඇති මොහොතක, මෙවැනි ක්රියා රටේ වගවීම සහ විනිවිදභාවය පිළිබඳ ප්රයත්නයන්ට මහත් හානියක් සිදුකරයි.
පුද්ගලයන්ට චෝදනා ඔප්පු වන තෙක් නිදොස් යැයි උපකල්පනය කළ හැකි වුවද, පොදු තැනකදී මහජන වගවීමකින් තොරව මෙලෙස හැසිරීම, දේශපාලන පවුල්වල සාමාජිකයන්ගේ වරප්රසාද ලත් ආකල්පය නැවත වරක් පෙන්නුම් කරයි.
රමිත් රඹුක්වැල්ල මහතාගේ මෙම ක්රියාව හුදෙක් තනි පුද්ගලයෙකුගේ අශික්ෂිත හැසිරීමක් ලෙස බැහැර කළ නොහැක. එය අප රටේ දේශපාලන සංස්කෘතිය තුළ කාවැදී ඇති වගකීම් විරහිත බව සහ නීතිගරුක නොවීම පිළිබඳ ගැඹුරු අර්බුදයක ලක්ෂණයකි.
මෙම සිදුවීම සමාජය තුළ ඇති කරන්නේ බරපතළ කම්පනයකි. සාමාන්ය පුරවැසියෙකුට නීතිය එක ආකාරයකටත්, බලගතු දේශපාලන පවුල්වල සාමාජිකයන්ට තවත් ආකාරයකටත් ක්රියාත්මක වනවාද යන ප්රශ්නය යළිත් මතු කරයි. මෙවැනි හැසිරීම් නිවැරදි කරමින්, නීතිය හමුවේ සියලු දෙනා සමාන බව තහවුරු කිරීම, යහපාලන ප්රතිසංස්කරණවල අත්යවශ්යම අංගයයි.