“නැඟිටින්නට ඇමතුමක්”

ද ඇඩ්මිරල් (The Admiral)

"ද ඇඩ්මිරල්" (The Admiral) විසින් රචිත "නැඟිටින්නට ඇමතුමක්" යනු, දිත්වා සුළි කුණාටුව රටට බලපා ඇති මොහොතේ ආණ්ඩුවේ ක්‍රියාකාරීත්වය දෙස බලන ඉතාමත් තියුණු, චිත්තවේගීය හා දෝෂාරෝපණාත්මක විවේචනයකි.

කතුවරයා, ජනාධිපති, අගමැති, විපක්ෂ නායකයා ඇතුළු සමස්ත දේශපාලන නායකත්වයම, අපරාධකාරී නොසැලකිල්ල, අදක්ෂතාව සහ මිනිස් ජීවිත බේරා ගැනීමට වඩා දේශපාලන උපාමාරු සහ පුද්ගලික සුඛෝපභෝගීත්වය ප්‍රමුඛ කිරීම සම්බන්ධයෙන් චෝදනා කරයි.

පෙර ලැබුණු කාලගුණ අනතුරු ඇඟවීම් සහ ඊට පසු සිදු වූ ප්‍රමාද වූ, ප්‍රමාණවත් නොවන සහ දේශපාලනිකව අභිප්‍රේරණය වූ ප්‍රතිචාරය අතර ඇති පැහැදිලි වෙනස මෙම ලිපිය මඟින් ඉස්මතු කරයි. ආපදා කළමනාකරණ අයවැය ඉතා කුඩා මට්ටමක පවතින අතරතුර, සුඛෝපභෝගී වාහන සඳහා රාජ්‍ය මුදල් නාස්ති කරන බවට කතුවරයා චෝදනා කරයි. මෙය, පාලක පන්තියේ පද්ධතිමය අසාර්ථකත්වය සහ දැඩි නොසැලකිල්ල හේතුවෙන් රට වැස්සට නොව, කඳුළින් හඬා වැටෙන බවට තියුණු සිතුවමක් මවයි. මෙම ලිපිය අවසන් වන්නේ, ශ්‍රී ලංකාවේ පුරවැසියන්ට සැබෑ ආපදාව වන නොසැලකිලිමත්, අදක්ෂ නායකයන් හඳුනා ගැනීමට කරන බලගතු, හද කම්පා කරවන කැඳවීමකිනි.

රට හඬා වැටෙමින් සිටී. වැස්සට නොවේ. අදක්ෂකම නිසාය.

ජීවිත සිය ගණනක් නැති විය. පියවරු මිය ගියහ. මව්වරු මිය ගියහ. දරුවන් අනාථ විය. නිවාස විනාශ විය. ජීවනෝපාය ගසාගෙන ගියේය. අපේ නායකයෝ මොනවාද කරමින් සිටියේ? දේශපාලනය. හැමදාමත් දේශපාලනය.

කාලගුණ අනාවැකිය හැමෝම දැන සිටියේය. අනතුරු ඇඟවීම් දින කිහිපයකට පෙර ලැබුණි. සුළි කුණාටුව රේඩාර් තිරයේ තිබුණි. එහෙත් පාර්ලිමේන්තුව කාර්යබහුලව සිටියේ සර්කස් එකක් වීම ගැනය. ජනාධිපතිතුමා කාර්යබහුලව සිටියේ රටේ කලාව දියුණු කරන්නේ කෙසේද යන්න පිළිබඳව පස්වන ශ්‍රේණියේ කලාකරුවන් සමඟ වැදගත් රැස්වීම් පැවැත්වීම ගැනය. ඉතා හදිසිය. මිනිස් ජීවිතවලට වඩා හදිසි විය යුතුය. අපේ අගමැතිනිය කාර්යබහුලව සිටියේ පාර්ලිමේන්තුවට තර්ක ශාස්ත්‍රය ඉගැන්වීම ගැනය. තර්ක ශාස්ත්‍රය! තමන් සිටගෙන සිටිනවාද, වාඩි වී සිටිනවාද, නැතහොත් squatting (ඇන තියාගෙන) සිටිනවාදැයි නොදන්නා කාන්තාවක් අන් අයට ආපදා ගැන ඉගැන්වීම. ඇවිදින ආපදාවක් අන් අයට ආපදා ගැන ඉගැන්වීම.

මහා උන්මාදයෙන් පෙළෙන විපක්ෂ නායකයා කාර්යබහුලව සිටියේ තමන්ට අවංකභාවයක් ඇතැයි ලෝකයට ඔප්පු කිරීම ගැනය. මිනිසුන් දියේ ගිලෙමින් සිටියදී, ඔහු තම ප්‍රතිරූපය මදින ලදී. මන්දයත්, සිරුරු ගංවතුරේ පාවෙමින් තිබෙන විට වැදගත් වන්නේ එයයි.

ඉන්පසු සුළි කුණාටුව පහර දුන්නේය. ඉන්පසු මිනිසුන් මිය ගියහ. ඉන්පසු යථාර්ථය සුනාමියක බලයෙන් දොරට තට්ටු කළේය.

වචන ආපදා ඇමතිවරයා හෙලිකොප්ටරයකින් මඩකලපුවට ගියේය. ඉතා වැදගත්ය. ඔහුට කුරුලු ඇසින් බැලීම අවශ්‍ය විය. ඔහු විනාශය මතින් පියාසර කළේය, දුක්විඳීම දෙස පහත බැලුවේය, ඉන්පසු ආපසු පැමිණ අපට ඔහුගේ වචන ලබා දුන්නේය. ඔහුගේ වචන තමයි සැබෑ ආපදාව. මිල අධික හෙලිකොප්ටරයක පියාසර කරන හිස් සූට් එකකින් පිටවන හිස් වචන.

භාණ්ඩාගාර ලේකම්, කිසිසේත්ම එම පුටුව නොලැබිය යුතුව තිබූ තැනැත්තා, දැන් හදිසි වියදම් සඳහා චක්‍රලේඛයක් නිකුත් කිරීමට පොරබදමින් සිටී. මිනිසුන් මිය යමින් සිටියදී ඔහුට කඩදාසි පවා වේගයෙන් තල්ලු කළ නොහැක. අදක්ෂ යන වචනයෙන් මෙය විස්තර කිරීම පවා ආරම්භ කළ නොහැක.

ජනාධිපතිවරයා ලවා හදිසි තත්ත්වයක් ප්‍රකාශ කර ගැනීමට විපක්ෂයට කෑගැසීමට හා කෑ ගැසීමට සිදුවිය. ඔවුන්ට ඔහුගෙන් යාදින්නට සිදුවිය. තවද ඔහු නිහඬව සිටියේය. රට දියේ ගිලෙද්දී නිහඬව සිටියේය. ඉන්පසු අවසානයේ, ප්‍රමාද වැඩි වූ විට, හානිය සිදු වූ විට, ඔහු එය ප්‍රකාශ කළේය. මේ මිනිසාට උපදෙස් දෙන්නේ කවුද? පේන කියන්නෙක්ද? ජ්‍යෝතිඃ ශාස්ත්‍රඥයෙක්ද? නිදා සිටින බළලෙක්ද?

දැන් මිනිසුන් කුසගින්නේ සිටිති. ඔවුන්ට ආහාර නැත. ඔවුන්ට පිරිසිදු ජලය නැත. ඔවුන්ට බෙහෙත් නැතිව අසනීප වී ඇත. ඔවුන්ට නවාතැන් නැත. ඔවුන්ට සියල්ල අහිමි වී ඇත. ඔවුන් තම ජීවිතවල නටබුන් තුළ සිටගෙන, අහස දෙස බලමින්, මේ වගේ නායකයන් ලැබීමට ඔවුන් කළ වරද කුමක්දැයි කල්පනා කරති.

එහෙත් කණගාටු නොවන්න. ඉක්මනින්ම අලුත්ම ඩබල් කැබ් වාහන 1775ක් අපේ මාර්ගවලට පැමිණෙනු ඇත. සුඛෝපභෝගී වාහන සඳහා රුපියල් බිලියන හතළිහක් (40). බිලියන හතළිහක්. මේ අතර, ආපදා කළමනාකරණ අයවැය රුපියල් බිලියන 1.2 කි. වාහන සඳහා බිලියන හතළිහක්. ජීවිත බේරා ගැනීම සඳහා බිලියන 1.2 ක්. ගණිතය පැහැදිලිය. දේශපාලඥයින්ට සුවපහසු ගමනක් යාම, මිනිසුන් ආපදාවලින් බේරා ගැනීමට වඩා තිස්තුන් ගුණයක් වැදගත්ය.

එහෙත් කණගාටු නොවන්න. සුඛෝපභෝගී වාහන 225 තවමත් අපේ මාර්ගවල සුමටව ධාවනය වේ. දේශපාලන නායකයෝ තවමත් වායුසමීකරණය සහිත සිය සුඛෝපභෝගී ආසනවල සුවපහසු ලෙස වාඩි වී සිටිති. ඔවුන් තවමත් අයිසින් කේක්, වටලප්පන්, චොක්ලට් බිස්කට් පුඩිං අනුභව කරති. ඔවුන්ගේ බඩ පිරී ඇත. ඔවුන්ගේ දරුවන් ආරක්ෂිත වහල යට නිදා ගනී. ඔවුන්ගේ දරුවන් හොඳ පාසල්වලට යති. ඔවුන්ගේ හදවත් ප්‍රාර්ථනා කරන සියල්ල ඔවුන් සතුව ඇත.

මිනිසුන්ට කුසගින්නේ සිටීමට ඉඩ දෙන්න. ඔවුන්ට මිය යාමට ඉඩ දෙන්න. ඔවුන්ට දියේ ගිලීමට ඉඩ දෙන්න. ඔවුන්ට බලාපොරොත්තු රහිත වීමට ඉඩ දෙන්න.

වැදගත් වන්නේ අපේ නායකයන් හොඳින් ජීවත් වීමයි. ඔවුන් ඊට සුදුසුයි. මිනිසුන් දියේ ගිලෙද්දී ඔවුන් කලාව පිළිබඳ රැස්වීම්වලට සහභාගී වෙමින් වෙහෙස මහන්සි වී වැඩ කරති. ළමයින් අනාථ වන විට ඔවුන් තර්ක ශාස්ත්‍රය උගන්වමින් වෙහෙස මහන්සි වී වැඩ කරති. පවුල්වලට සියල්ල අහිමි වන විට ඔවුන් තම ප්‍රතිරූපය ඔප දමමින් වෙහෙස මහන්සි වී වැඩ කරති.

මේක පාලනය නොවේ. මෙය නොසැලකිලිමත්කමෙන් කරන මිනීමැරුමකි. මෙය සූට් එකකින්, ටයි පටියකින් සහ සාරියකින් සැරසුණු අපරාධකාරී අදක්ෂතාවයකි.

කාලගුණ අනාවැකිය අපට සුළි කුණාටුව ගැන අනතුරු ඇඟවීය. එහෙත් සැබෑ ආපදාව ගැන කිසිවෙකු අපට අනතුරු ඇඟවූයේ නැත. පාර්ලිමේන්තුවේ වාඩි වී සිටින ආපදාව. සුඛෝපභෝගී වාහනවල වාඩි වී සිටින ආපදාව. මිනිසුන් මඩ කන විට කේක් කන ආපදාව.

නැඟිටින්න, ශ්‍රී ලංකාව. ඔබේ නායකයන් නිදාගෙන නැත. ඔවුන් අවදියෙන් සිටිති. ඔවුන් ගණන් ගන්නේ නැත. එය නිදාසිටිනවාටත් වඩා බොහෝ නරක ය.

(The Admiral රචිත Wake Up Call ලිපිය අළලා සිදුකළ සිංහල අනුවාදයකි).